Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2006 r., sygn. II FSK 1384/05

Umorzoną po upływie dziesięcioletniego okresu służby w Policji pomoc finansową należało zakwalifikować jako przychód podatnika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych za rok 2003, a więc wtedy kiedy udzielona wcześniej pomoc została umorzona. Umorzona w ten sposób pomoc stała się zatem przychodem, o którym mowa w art. 12 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Maria Świderska, Protokolant Marta Sarnowiec, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lipca 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 925/05 w sprawie ze skargi Zbigniewa O. i Anny O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 lutego 2005 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza solidarnie od Zbigniewa O. i Anny O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 100 zł /słownie: sto złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 1384/05

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 lipca 2005 roku, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie III SA/Wa 925/05, uchylił zaskarżoną przez Annę oraz Zbigniewa małżonków O. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 9 lutego 2005 roku w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 rok oraz poprzedzające ją rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia 7 grudnia 2004 roku. Sąd stwierdził również, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości. Skarżący wnioskiem z dnia 29 października 2004 roku wystąpili o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2003 w kwocie 1.732,80 złotych. Nadpłata ta w ich ocenie wynikać miała z tytułu pobrania przez płatnika, to jest Centrum Szkolenia Policji w L., podatku od wypłaconej w latach 1995-1996 pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy policji, która została zaliczona do dochodu za rok 2003. Organ I instancji odmówił stwierdzenia nadpłaty, wskazując, iż podstawę prawną wypłaty środków z tytułu pomocy mieszkaniowej stanowiło zarządzenie nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 marca 1993 roku w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej /Dz.Urz. MSWiA nr 3 poz. 40 ze zm./. Ustalone w tym zarządzeniu zasady przyznawania pomocy stanowiły, że była ona umarzana po upływie 10 lat służby w jednej z wymienionych formacji. Przychód więc podatnika powstawał nie w momencie wypłaty środków pomocy, lecz z chwilą ich umorzenia. W przypadku skarżących przychód powstał nie w latach 1995-1996, kiedy to wypłacono z tytułu pomocy na budownictwo mieszkaniowe kwotę 7.768,80 złotych, lecz w roku 2003, kiedy należność z tego tytułu została umorzona. Dyrektor Izby Skarbowej w W. w zaskarżonej decyzji podzielił stanowisko organu I instancji w zakresie charakteru pomocy mieszkaniowej dla funkcjonariuszy oraz uznał za uzasadnione zarzuty skarżących dotyczące wydatków na remont oraz kosztów zakupu papieru ściernego oraz taśm papierowych. W ten sposób organ II instancji ustalił, iż kwota nadpłaty w podatku dochodowym skarżących za 2003 rok wynosi 44,15 złotych.