Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 2006 r., sygn. I FSK 467/05

To, czy ocena legalności indywidualnego aktu administracyjnego była prawidłowa czy też błędna nie może być utożsamiane z naruszeniem art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153 poz. 1269/. Błędna ocena w przedmiocie legalności zaskarżonej decyzji winna być powiązana z naruszeniem art. 145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm., czy też art. 141 par. 4 tej ustawy.

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia WSA (del.) Dariusz Dudra (spr.), Protokolant Agnieszka Szarc vel Szic, po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Marka S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 stycznia 2005 r., sygn. akt I SA/Lu 227/04 w sprawie ze skargi Marka S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 25 marca 2004 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 2003 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 stycznia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Marka S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 25 marca 2004 r.

WSA ustalił, że Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 2003 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia w wysokości "0" zł. Podstawą decyzji pierwszoinstancyjnej były ustalenia kontrolne, z których wynikało, że podatnik do dnia podjęcia czynności kontrolnych nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Organ odwoławczy wskazał, że złożenie zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązkiem podatnika, na którym spoczywa ciężar dowodu, iż się z niego wywiązał. Podatnik nie przedstawił kopii zgłoszenia z potwierdzeniem jego złożenia, ani potwierdzenia przez Urząd Skarbowy w innej formie, iż dokonał zgłoszenia, jak twierdzi, 26 maja 2003 r. Również w Urzędzie Skarbowym nie odnotowano złożenia zgłoszenia we wskazanej dacie, ani nie potwierdzono tego faktu stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.; dalej: ustawa o VAT/. Organ II instancji podzielił wprawdzie stanowisko strony co do terminu, po upływie którego podatnik może skorzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 14 ust. 7a ustawy o VAT, ale stwierdził, że nie ma to w sprawie znaczenia, gdyż jej istotą jest utrata - na podstawie art. 25 ust. 3 ustawy o VAT - prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku przez podatnika, który nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00