Wyrok NSA z dnia 10 sierpnia 2006 r., sygn. II FSK 1072/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Krystyna Nowak, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Haliny B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 marca 2005 r. sygn. akt I SA/Po 250/03 w sprawie ze skargi Haliny B. na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 19 grudnia 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Haliny B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 1.800 /jeden tysiąc osiemset/ złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 marca 2005 r., I SA/Po 250/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, oddalił skargę Haliny B. /podatniczki/ na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 19 grudnia 2002 r., (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przyjął, iż decyzją z dnia 26 czerwca 2002 r. określono zobowiązanie podatkowe w wysokości 74.315,70 zł, zaległość podatkową w wysokości 19.174,30 zł oraz odsetki za zwłokę w wysokości 21.623,90 zł w związku z nie uznaniem za koszt uzyskania przychodu: kwoty 1.069,56 zł na zakup alkoholu, 304,92 zł na zakup perfum, 540,98 zł na zakup baterii do kamery oraz kwoty 164.355,32 zł tytułem prowizji dla firmy "HAP" Anita R.-B., a organ odwoławczy utrzymał powyższą decyzję w mocy.

W toku kontroli organ ustalił, iż firma podatniczki PPH "H." dnia 18 października 1996 r. zawarła umowę o współpracy z firmą "HAP" ustanawiając ją generalnym przedstawicielem upoważnionym do wszystkich przedsięwzięć handlowych. Ponadto stwierdzono, że w badanym roku podatkowym, firma "H." współpracowała z niemiecką firmą "Hh". Na okoliczność wykonania umowy marketingu podatniczka przedłożyła kontrolującym dokumenty, z których wynika, że firma "HAP" podjęła próbę pozyskania nowego klienta, przedstawiono katalogi w języku niemieckim dotyczące wyposażenia ogrodów, które miały świadczyć o realizacji przez "HAP" umowy w zakresie pozyskiwania nowych klientów i zdobywania informacji na temat sytuacji rynkowej. Organ pierwszej instancji oceniając je, nie odmówił im wiarygodności, jednak stwierdził, iż wypłacone prowizje dotyczyły sprzedaży do firmy "Hh" a nie stanowiły zapłaty za czynności wyżej omówione. Z uzgodnień wzajemnych zobowiązań wynikało, że odbywały się one bezpośrednio między płatnikiem tj. "Hh" a kontrolowaną jednostką. Podatnik wniósł o uznanie kosztów prowizji na rzecz "HAP" podając jako uzasadnienie, iż cały osiągnięty przez kontrolowaną jednostkę przychód uzależniony jest od współpracy z "HAP".