Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2006 r., sygn. II FSK 302/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędziowie NSA Jacek Brolik, Włodzimierz Kubiak, Protokolant Krzysztof Kołtan, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dariusza S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2004 r., sygn. akt III SA 3491/03 w sprawie ze skargi Dariusza S. na decyzję Ministra Finansów z dnia 12 listopada 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o stwierdzenie nadpłaty w zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

II FSK 302/05

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 listopada 2004 r., III SA 3491/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Dariusza S. na decyzję Ministra Finansów z dnia 12 listopada 2003 r., (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o stwierdzenie nadpłaty w zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W uzasadnieniu wskazano, że Naczelny Sądu Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 września 2002 r., III SA 3394/01, uchylił decyzję Ministra Finansów z dnia 30 października 2001 r., (...), powołując się na pkt 2 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r., K 45/01, w którym Trybunał orzekł, że art. 2 pkt 2 w związku z art. 4 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie, w jakim pozbawia przedsiębiorców prowadzących zakład pracy chronionej przed upływem trzyletniego okresu przewidzianego w art. 30 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999 r., uprawnień określonych w art. 31 ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 2 art. 31 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999 r. - jest niezgodny z zasadą ochrony praw nabytych i zasadą ochrony interesów w toku, wyrażonymi w art. 2 Konstytucji, w zakresie, w jakim nie przewiduje regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy w zaufaniu do dotychczasowych przepisów rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach.