Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2006 r., sygn. II FSK 1113/05

Nadwyżka bilansowa, o jakiej mowa w art. 75 i art. 77 par. 1 i 2 ustawy z dnia 16 września 1983 r. Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie może być utożsamiana z wartościami pieniężnymi będącymi przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Stanisław Bogucki, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 maja 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 23/05 w sprawie ze skargi Zakładów Wyrobów Cukierniczych "M." spółki z o.o. z siedzibą w O. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 12 listopada 2001 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od 1 lutego do 31 grudnia 1999 r. oraz odsetek za zwłokę 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz Zakładów Wyrobów Cukierniczych "M." spółki z o.o. z siedzibą w O. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 4 maja 2005 r. I SA/Wr 23/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia 12 listopada 2001 r. (...) w przedmiocie określenia Zakładom Wyrobów Cukierniczych "M." Sp. z o.o. w O. /dalej spółka/ zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od 1 lutego 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. oraz odsetek za zwłokę. W stanie faktycznym sprawy Sąd przyjął, że Inspektor Kontroli Skarbowej decyzją z dnia 30 lipca 2001 r. określił spółce zobowiązanie podatkowe w powyższym podatku w kwocie 612.457 zł, zaległość podatkową w kwocie 291.760 zł oraz odsetki za zwłokę w kwocie 169.852,30 zł. Powyższe rozstrzygnięcie związane było ze stwierdzeniem następujących zdarzeń: