Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2006 r., sygn. II FSK 392/06

1. O rażącym naruszeniu prawa można mówić, gdy decyzja została wydana wbrew nakazowi lub zakazowi ustanowionemu w przepisie prawnym, wbrew wszystkim przesłankom przepisu nadano prawa albo ich odmówiono albo wbrew tym przesłankom obarczono stronę obowiązkiem albo uchylono obowiązek.

2. Zakład w myśl art. 5 ust. 1 Umowy z dnia 6 kwietnia 1976 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku /Dz.U. 1979 nr 5 poz. 24 ze zm./ - oznacza stałą placówkę, w której całkowicie lub częściowe wykonuje się działalność przedsiębiorstwa. Określenie "zakład" obejmuje również "budowę albo montaż, które trwają przez okres dłuższy niż 12 miesięcy /art. 5 ust. 2 lit. "g" umowy/.

Pojęcie "budowa i montaż" jako szczególna forma działalności uznawanej za "zakład" oznacza bowiem działalność o charakterze usługowym, polegającą na wykonywaniu czynności budowlano-montażowych. Zatem zyski wyłącznie z takich usług mogą być przypisane przedsiębiorstwu zagranicznemu jako uzyskane przez prowadzony w drugim państwie zakład wykonujący budowę albo montaż przez okres przekraczający określony Umową czas. Jakkolwiek zakres pojęcia "budowa albo montaż" jest szeroki i rozciąga się niewątpliwie na wszelkiego rodzaju prace budowlane i montażowe, obejmując także planowanie i nadzór nad tymi pracami, gdy wykonywane są przez przedsiębiorcę prowadzącego budowę, to do zakresu tego pojęcia nie daje się zaliczyć takich czynności, które polegają na podstawie /sprzedaży/, na rzecz podmiotu zalecającego wykonanie tych prac, towarów stanowiących materiały i urządzenia użyte do budowy lub montażu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2005 r. III SA/Wa 2864/05 w sprawie ze skarg "S." z siedzibą w D. na decyzje Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o podatek dochodowy od osób prawnych za 1998 r. i 1999 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).