Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 grudnia 2005 r., sygn. III SA/Wa 2864/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Kamińska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jarecka, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 grudnia 2005 r. sprawy ze skarg S. na decyzje Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2001 r. nr [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o podatek dochodowy od osób prawnych za 1998r. i 1999r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2001 r. nr [...], 2) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2001 r. nr [...], 3) stwierdza, że uchylone decyzje wymienione w punkcie pierwszym i drugim nie podlegają wykonaniu w całości, 4) zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 46,074,40 (czterdzieści sześć tysięcy siedemdziesiąt cztery złote i czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I. W następstwie postępowania kontrolnego przeprowadzonego w przedsiębiorstwie zagranicznym S. z siedzibą w D. (Oddział w N.) działający pod nazwą Biuro Nadzoru), [...] Urząd Skarbowy w S. dwiema decyzjami z [...] lipca 2000 r. określił temu podmiotowi wysokość zobowiązania i zaległości podatkowej z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za lata 1998 - 1999. Organ podatkowy stwierdził bowiem, że Spółka, prowadząc na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wspólnie z innym podmiotem zagranicznym działalność gospodarczą w zakresie budowlano - montażowym poprzez położony w Polsce "zakład" w rozumieniu umowy z 6 kwietnia 1976 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1979 r. Nr 5, poz. 24 ze zm. - dalej Umowa), nie wykazała wszystkich swoich przychodów uzyskanych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą. W księgach rachunkowych nie wykazała również wszystkich kosztów uzyskania przychodów. W ocenie organu podatkowego, Spółka zaniżyła podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, a na podstawie prowadzonych przez skarżącą ksiąg rachunkowych nie było możliwe ustalenie wysokości jej dochodów osiągniętych w latach 1998 - 1999. Dlatego też, powołując się na § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 kwietnia 1992 r. w sprawie podatku dochodowego od niektórych dochodów zagranicznych osób fizycznych i osób prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą (Dz. U. z 1992 r. Nr 32, poz. 137 ze zm. - w decyzji za 1998 r.) oraz art. 9 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm. -w decyzji za 1999 r.), organ podatkowy I instancji ustalił wysokość dochodu w drodze oszacowania, z zastosowaniem wskaźnika dochodu w stosunku do przychodu w wysokości 10% (z działalności budowlanej lub montażowej).