Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2005 r., sygn. FSK 2591/04; FSK 2592/04

Przepis art. 332 Ordynacji podatkowej stanowi, że do odpowiedzialności osób trzecich, o których mowa w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, z tytułu zaległości podatkowych powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy (tj. przed dniem 1 stycznia 1998 r. kiedy weszła w życie Ordynacja podatkowa) stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych. Ograniczenie podmiotowe wynikające z tego przepisu odnosi się więc do osób trzecich, o których była mowa w ustawie o zobowiązaniach podatkowych. Natomiast ograniczenie przedmiotowe dotyczy tych zaległości, które powstały przed dniem wejścia w życie Ordynacji podatkowej.

Przedmiotem skargi kasacyjnej Jerzego M. jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 września 2004 r. sygn. akt I SA/Bd 202/04. Wyrokiem tym Sąd, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a.", oddalił skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 marca 2004 r. dotyczącą odpowiedzialności Jerzego M. jako wspólnika za zaległości podatkowe podatnika Przedsiębiorstwa Turystycznego M - T" Sp. z.o.o. z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1995 r. i 1996 r. w kwocie 31 459 zł. W uzasadnieniu Sąd przedstawił stan sprawy. Podał, że decyzjami Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy z dnia 26 października 1999 r. i z dnia 29 listopada 1999 r., utrzymanymi w mocy decyzjami Tzby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 lutego 2000 r., określono Spółce M - T" zobowiązanie w podatku od towarów i usług za wymienione wyżej okresy. Decyzje te stały się prawomocne, po oddaleniu skarg wyrokami NSA OZ w Gdańsku z dnia 8 maja 2003 r. Z uwagi na nieuregulowanie przez Spółkę wskazanej wyżej zaległości, wszczęto postępowanie egzekucyjne, które jednak okazało się bezskuteczne z uwagi na brak majątku podatnika umożliwiającego egzekucję dochodzonych należności. W tym stanie rzeczy Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy wszczął postępowanie w sprawie odpowiedzialności Jerzego M. jako wspólnika za zaległości Spółki w podatku od towarów i usług. W toku postępowania ustalił, że Jerzy M. był wspólnikiem Spółki z o.o. M - T" i posiadał 5,33 % udziałów, co oznaczało, że w takiej samej wielkości miał prawo uczestniczyć w podziale zysku Spółki. Jednocześnie organ pierwszej instancji nie stwierdził występowania przesłanek zawartych w art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486, ze zm.), zwanej dalej w skrócie ustawą o zobowiązaniach podatkowych", przemawiających za odstąpieniem od orzekania o odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania podatnika ze względu na zasady współżycia społecznego lub inne względy społeczno - gospodarcze. Wobec powyższego Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy decyzją z dnia 24 grudnia 2003 r. orzekł o odpowiedzialności Jerzego M. jako wspólnika Spółki za jej zaległości z tytułu zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1995 r. i 1996 r., określając zakres odpowiedzialności na kwotę 31 459 zł, stosownie do przysługującego stronie prawa udziału w zysku Spółki.