Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2005 r., sygn. FSK 2591/04

Brzmienie art. 332 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ dowodzi, że do wymienionego w nim kręgu podmiotów odpowiadających za zaległości podatkowe powstałe przed wejściem w życie Ordynacji podatkowej mają zastosowanie przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych wprost, bez żadnych ograniczeń, czy modyfikacji.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2005 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Jerzego M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 września 2004 r. I SA/Bd 202/04 w sprawie ze skargi Jerzego M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 2 marca 2004 r. (...) w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1995 i 1996 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).

UZASADNIENIE

Przedmiotem skargi kasacyjnej Jerzego M. jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 września 2004 r. I SA/Bd 202/04. Wyrokiem tym Sąd, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, oddalił skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 2 marca 2004 r. dotyczącą odpowiedzialności Jerzego M. jako wspólnika za zaległości podatkowe podatnika Przedsiębiorstwa Turystycznego "M.-T." Sp. z o.o. z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1995 r. i 1996 r. w kwocie 31.459 zł.

W uzasadnieniu Sąd przedstawił stan sprawy. Podał, że decyzjami Trzeciego Urzędu Skarbowego w B. z dnia 26 października 1999 r. i z dnia 29 listopada 1999 r., utrzymanymi w mocy decyzjami Izby Skarbowej w B. z dnia 11 lutego 2000 r., określono Spółce "M.-T." zobowiązanie w podatku od towarów i usług za wymienione wyżej okresy. Decyzje te stały się prawomocne, po oddaleniu skarg wyrokami NSA OZ w Gdańsku z dnia 8 maja 2003 r.

Z uwagi na nieuregulowanie przez Spółkę wskazanej wyżej zaległości, wszczęto postępowanie egzekucyjne, które jednak okazało się bezskuteczne z uwagi na brak majątku podatnika umożliwiającego egzekucję dochodzonych należności.