Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2008 r., sygn. II FSK 1281/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski (sprawozdawca), Sędziowie NSA Stefan Babiarz, Jacek Brolik, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 27 marca 2007 r. sygn. akt I SA/Go 1289/06 w sprawie ze skargi D. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 31 lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności wspólnika za zaległości podatkowe spółki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za lata 1995 i 1996 oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Go 1289/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. oddalił skargę D. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 31 lipca 2006 r. w przedmiocie odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z o.o. w podatku dochodowym od osób prawnych za 1995 r. i 1996 r.

Sporną decyzją utrzymano z kolei w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 3 marca 2006 r. o tym samym przedmiocie, powołując w podstawach prawnych art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm.), dalej O.p.

Postępowanie podatkowe dotyczyło odpowiedzialności podatkowej D. R. - jako wspólnika "A." sp. z o.o. z siedzibą w K. - za zaległości podatkowe ciążące na tej spółce z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 1995 r. i 1996 r.

Orzekając o odpowiedzialności podatkowej strony, organy podatkowe zgodnie uznały, że wbrew jej twierdzeniu dochodzone należności podatkowe nie uległy przedawnieniu, a tym samym nie było podstaw do umorzenia postępowania w zakresie odpowiedzialności strony za zaległości podatkowe spółki, czego się domagała.

W decyzji, zaskarżonej do Sądu pierwszej instancji, wyjaśniono w tym zakresie, że termin przedawnienia zobowiązań podatkowych spółki za lata 1995-1996 upływał odpowiednio z dniem 31 grudnia 2001 r. oraz dniem 31 grudnia 2002 r. Jako że z dniem 1 stycznia 1998 r. weszła w życie Ordynacja podatkowa, to do oceny przedawnienia tych zobowiązań, w szczególności zaś kwestii przerwania biegu terminu przedawnienia, stosować należało przepisy tej ustawy. Zgodnie z art. 70 § 4 O.p., bieg terminu przedawnienia zostaje przerwany wskutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony. W przedmiotowej sprawie pierwszym zastosowanym środkiem egzekucyjnym w zakresie realizacji tytułu wykonawczego, dotyczącego zaległości podatkowej spółki za 1995 r. - przerywającym bieg terminu przedawnienia tej zaległości - było zajęcie rachunku bankowego, o czym spółka została zawiadomiona w dniu 14 grudnia 2001 r. (a więc przed dniem 31 grudnia 2001 r.). Z kolei w odniesieniu do tytułu wykonawczego, dotyczącego zaległości podatkowej spółki za 1996 r., pierwszym zastosowanym środkiem egzekucyjnym, skutkującym przerwaniem biegu terminu przedawnienia dla tej zaległości, było zajęcie rachunku bankowego spółki w dniu 15 marca 2002 r., o czym powiadomiono ją tego samego dnia (a więc przed dniem 31 grudnia 2002 r.). W związku z powyższym bieg terminu przedawnienia rozpoczął się na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne - zarówno w stosunku do spółki, jak i do osób trzecich, odpowiedzialnych za jej zobowiązania podatkowe.