Wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2005 r., sygn. FSK 1599/04

Jeżeli podatnik na dzień złożenia wniosku o restrukturyzację nie był przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy restrukturyzacyjnej, zasadne jest umorzenie postępowania w sprawie. Nie można uznać, że osoba, która w dacie złożenia wniosku nie prowadzi działalności gospodarczej, jest przedsiębiorcą.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 marca 2004 r. sygn.akt I SA/Gd 189/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym skargi Marka T. na decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 28 stycznia 2003 r., utrzymującą w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Wejherowie z dnia 21 listopada 2002 r., umarzającą postępowanie wszczęte wnioskiem podatnika o restrukturyzację zaległości podatkowych, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu podatkowego pierwszej instancji i zasądził na rzecz skarżącego kwotę 7 200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego (skarżący zwolniony był od ponoszenia kosztów sądowych). Stan faktyczny sprawy przyjęty za podstawę orzeczenia Sądu był następujący: Skarżący z dniem 17 maja 2001 r. zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z którą ciążyły na nim zaległości podatkowe objęte wnioskiem o restrukturyzację, złożonym w Urzędzie Skarbowym w Wejherowie w dniu 13 listopada 2002 r.

Urząd Skarbowy w decyzji z dnia 21 listopada 2002 r. przyjął - powołując się na definicję przedsiębiorcy z art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1179 z późn.zm.), że skarżący nie będąc przedsiębiorcą nie jest osobą uprawnioną do złożenia wniosku o restrukturyzację należności publicznoprawnych.

Izba Skarbowa nie uwzględniła odwołania, w którym pełnomocnik strony powołał się na fakt wznowienia przez Marka T. działalności gospodarczej z dniem 26 listopada 2002 r,, uznała bowiem, że przesądzające znaczenie w sprawie ma to, że nie był on przedsiębiorcą w dacie wystąpienia z wnioskiem o restrukturyzację. Z uwagi na podmiotowy brak po stronie wnioskodawcy organ I instancji nie mógł sprawy załatwić merytorycznie, w związku z tym zachodziła podstawa do umorzenia postępowania na podstawie art. 208 Ordynacji podatkowej, w związku z art. 9 pkt 1 ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców.