Wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2005 r., sygn. I OSK 212/05

Punkt 6 załącznika nr 1 do rozporządzenia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych w transporcie drogowym /Dz.U. nr 115 poz. 999 ze zm./ przekracza delegację ustawową, gdyż określa nowy przypadek, za który winna być uiszczona kara pieniężna, a mianowicie wykonywanie transportu lub przewozu na potrzeby własne "bez posiadania dowodu uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych".

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędziowie NSA Irena Kamińska, , Elżbieta Stebnicka (spr.), Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2004 r. sygn. akt 6 II SA 4107/03 w sprawie ze skargi E. F. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 listopada 2004 r. uchylił decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...], nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] w przedmiocie nałożenia na E. F. kary pieniężnej w wysokości 4 000 złotych z tytułu wykonywania transportu drogowego bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych. Ponadto na rzec skarżącego został zasądzony zwrot kosztów postępowania w kwocie 100 złotych. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że w świetle art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1271 ze zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie to nie zostało zakończone, podlegając rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Stosownie do treści art. 134 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W myśl art. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym Rzeczpospolita jest demokratycznym państwem prawa, urzeczywistniający zasady sprawiedliwości społecznej oraz art. 6 k.p.a. organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa. Decyzja administracyjna, w szczególności gdy nakłada na podmiot obowiązki lub kary musi być oparta na obowiązującym przepisie prawa i być zgodna z jego treścią.