Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2005 r., sygn. OSK 622/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA M. Wiśniewska, Sędziowie NSA B. Adamiak, W. Chróścielewski (spr.), Protokolant Mariusz Bartosiak, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Tomasza W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2004 r. sygn. akt I SA 2497/03 w sprawie ze skargi Tomasza W. na decyzję Rektora Uniwersytetu W. z dnia 5 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie opłaty za studia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 14 stycznia 2004 r., I SA 2497/03, oddalił skargę Tomasza W. na decyzję Rektora Uniwersytetu W. z 5 listopada 2002 r., (...) w przedmiocie opłaty za studia. W uzasadnieniu Sąd przytoczył następujący stan sprawy. Tomasz W. wystąpił o zwolnienie go z opłaty za I rok studiów Wieczorowego Studium Prawa Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu W. w roku akademickim 2001/2002, podając, że utrzymuje się z renty rodzinnej w wysokości 885 zł. Samorząd Studentów Wydziału Prawa i Administracji zaopiniował ten wniosek negatywnie, gdyż wnioskodawca nie wykazał, aby w trakcie studiów, jego sytuacja ulęgła pogorszeniu. Dziekan Wydziału Prawa i Administracji swoją decyzją z 6 listopada 2001 r. odmówił uwzględnienia wniosku. Rektor Uniwersytetu W., decyzją z 27 kwietnia 2002 r., (...) utrzymał w mocy tą decyzję, natomiast Naczelny Są Administracyjny wyrokiem z 26 kwietnia 2002 r., I SA 3466/01, I SA 48/02 stwierdził nieważność decyzji organów obu instancji, jako wydanych z naruszeniem przepisów o właściwości. Rozpatrując sprawę ponownie Rektor Uniwersytetu W., z którego upoważnienia działał Dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu W. decyzją z 21 października 2002 r., (...) ponownie odmówił zwolnienia, decyzją zaś z 5 listopada 2002 r. (...) utrzymał w mocy tą decyzję. Uzasadnił to tym, że studia wieczorowe są płatne, a w sprawie chodzi o zwolnienie z opłat za powtarzanie roku z powodu niedostatecznych wyników w nauce, a sytuacja materialna wnioskodawcy nie uległa pogorszeniu. W skardze Tomasz W. zarzucił, że nauka w szkole wyższej jest bezpłatna, a odpłatność dopuszczalna jest wyjątkowo, nie może być przy tym dowolna i wyższa niż w innych uczelniach, i powinna znajdować uzasadnienie w planie kosztów. W odpowiedzi na skargę Rektor Uniwersytetu W. wniósł o oddalenie skargi podnosząc, iż skarżący kwestionuje w istocie nie odmowę zwolnienia z opłaty, ale pobieranie opłat przez uczelnie.