Wyrok NSA z dnia 10 marca 2005 r., sygn. OSK 501/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka (spr.), Sędziowie NSA Andrzej Jurkiewicz, Jan Paweł Tarno, Protokolant Łukasz Celiński, po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Marii K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 grudnia 2003r. sygn. akt II SA/Wr 1641/2000 w sprawie ze skargi Marii K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 15 czerwca 2000 r. (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 4 grudnia 2003 r. oddalił skargę Marii K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 15 czerwca 2000 r. w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości położonej w obrębie R. gmina G. oznaczonej numerami 227 i 228 w związku z planowaną budową obwodnicy miasta G. W uzasadnieniu wyroku sąd podniósł, że materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia sprawy przez organy administracji stanowiły przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./. Zgodnie z art. 97 ust. 3 ustawy, podziału nieruchomości można dokonać z urzędu jeśli: 1/ jest niezbędny dla realizacji celów publicznych; 2/ nieruchomość stanowi własność gminy i nie została oddana w użytkowanie wieczyste. Natomiast w myśl ust. 1 art. 97 ustawy, podziału nieruchomości dokonuje się na wniosek i koszt osoby, która ma w tym interes prawny. W sprawie niniejszej podziału dokonano na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych Oddział Południowo-Zachodni w W. z dnia 11 kwietnia 2000 r. Stroną postępowania podziałowego są właściciele i użytkownicy wieczyści. Uprawnienia właściciela, co do sposobu podziału nieruchomości mogą być ograniczone tylko w przypadkach kiedy z mocy wyraźnego przepisu podział nieruchomości może być dokonany z urzędu lub na wniosek osoby, która jest właścicielem nieruchomości. W doktrynie, jak podał sąd, dopuszcza się zgłoszenie wniosku przez każdą osobę, która ma w tym interes prawny. Zdaniem sądu Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych występować może w charakterze inwestora budowy drogi publicznej /art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. - o drogach publicznych - Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./, a zatem z jej inicjatywy możliwe jest wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego. W przypadku postępowania toczącego się na wniosek, przedmiotem badania jest zgodność podziału z ustaleniami prawa miejscowego w zakresie przeznaczenia terenu jak i możliwości zagospodarowania wydzielonych działek gruntu /art. 43 ust. 1 i 2 ustawy/. Postanowienie Wójta Gminy G. z dnia 11 stycznia 1999 r. przesądza o zgodności podziału z planem zagospodarowania przestrzennego Gminy G. zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy G. z dnia 28 maja 1991 r. Kwestia celowości przeznaczenia gruntów na potrzeby inwestycyjne w zakresie budownictwa drogowego może być przedmiotem badania na etapie wywłaszczeniowym.