Wyrok NSA z dnia 6 października 2005 r., sygn. II OSK 71/05

1. Zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 1 pkt 5 i ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./ parafia, jako jednostka terytorialna kościoła jest osobą prawną, a jej organem jest proboszcz lub administrator.

2. Tymczasowy obiekt budowlany mieści się jednocześnie w definicji obiektu budowlanego z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ chociaż nie jest ani budowlą definiowaną w art. 3 pkt 3 przez wyliczenie, ani obiektem małej architektury z art. 3 pkt 4 zdefiniowanym podobnie. Ustawowe cechy budynku i tymczasowego obiektu budowlanego tak dalece upodobniają te kategorie obiektów że trudno byłoby znaleźć racjonalne powody wyłączenia tymczasowego obiektu budowlanego spod działania przepisów wspomnianego rozporządzenia. W szczególności względy porządku architektonicznego przemawiają za tym by analogicznie jak to jest z budynkiem odnosić się do tymczasowego obiektu budowlanego i stosować do niego te same rygory prawne.

3. Szczególne cechy, jakimi charakteryzuje się tymczasowy obiekt budowlany, nie zmieniają faktu, że zawsze będzie to obiekt budowlany, w tym przypadku konkretnie budynek, a co za tym idzie zastosowanie przez organy administracyjne przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ było zasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Henryka D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 czerwca 2004 r., II SA/Lu 1042/03 w sprawie ze skargi Henryka D. na decyzję Wojewody L. z dnia 1 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na budowę - oddala skargę kasacyjną.