Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 14 października 2005 r., sygn. II OSK 267/05

Uchwała Rady Państwa nr 5/58 z dnia 23 stycznia 1958 r. w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego osobom wyjeżdżającym na stały pobyt do państwa Izrael /nie publ./ nie stanowiła zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego ze skutkiem utraty obywatelstwa polskiego, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49 ze zm./, w stosunku do osób, które podania o zezwolenie na zmianę obywatelstwa polskiego złożyły po podjęciu uchwały.

 

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 30 września 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2004 r. 2/V SA 3946/03 w sprawie ze skargi Baroucha Nathana Y. /Bronisław G./ na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 4 września 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego - oddala skargę kasacyjną.


UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 października 2004 r. uchylił zaskarżoną przez Baroucha Nathana Y. /Bronisława G./ decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 4 września 2003 r., (...), którą utrzymano w mocy decyzję Wojewody M. z dnia 14 kwietnia 2003 r., (...), o odmowie wydania poświadczenia stwierdzającego posiadanie przez Baroucha Nathana Y. obywatelstwa polskiego.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd przyjął, że nie zostały spełnione wszystkie warunki powodujące utratę przez skarżącego obywatelstwa polskiego w związku z opuszczeniem Polski w 1968 r. celem zamieszkania w Izraelu. Zgodnie z art. 13 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49 ze zm./, która obowiązywała w dacie wyjazdu skarżącego do Izraela, obywatel polski tracił obywatelstwo, jeżeli uzyskał zezwolenie właściwego organu na zmianę obywatelstwa polskiego oraz nabył obywatelstwo obce. Barouch Nathan Y. /Bronisław G./ w dniu 23 kwietnia 1968 r. złożył podanie o zezwolenie na zmianę obywatelstwa w związku z wyjazdem na pobyt stały do Izraela i otrzymał obywatelstwo izraelskie. Sąd I instancji stwierdził natomiast, że skarżący nie otrzymał zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego. Zezwolenia takiego nie stanowiła w szczególności uchwała Rady Państwa z dnia 23 stycznia 1958 r., nr 5/58 w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego osobom wyjeżdżającym na stały pobyt do państwa Izrael. W świetle postanowień uchwały zgodę na zmianę obywatelstwa polskiego na obywatelstwo izraelskie uzyskiwały osoby, które opuściły lub opuszczą obszar Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej udając się na pobyt stały do państwa Izrael i złożyły lub złożą prośbę o zezwolenie na zmianę obywatelstwa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00