Wyrok NSA z dnia 30 maja 2005 r., sygn. OSK 1497/04

W aktualnym stanie prawnym stanowienie aktów prawa miejscowego /za wyjątkiem trybu uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego/, nie wymaga przeprowadzenia przez organy administracji publicznej postępowania dowodowego, a także zasięgania opinii biegłych i ekspertyz. Oczywiście strona podważająca legalność aktu prawa miejscowego ma prawo powoływać się na wszelkie środki dowodowe, a nawet wykazywać wadliwość ekspertyz przeprowadzonych przez organ przed wydaniem aktu normatywnego, jednakże wyłącznie w aspekcie zgodności aktu normatywnego z prawem. Oznacza to, że sąd administracyjny, badając legalność aktów prawa miejscowego, ogranicza się do badania zgodności tych aktów w ramach obowiązującego systemu prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Jolanty O., Ryszarda S., Zygmunta S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 lipca 2004 r. II SA/Kr 2253/02 w sprawie ze skargi Jolanty O., Ryszarda S., Zygmunta S. na rozporządzenie Wojewody M. z dnia 21 grudnia 2001 r. (...) w przedmiocie uznania za użytek ekologiczny - oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 6 lipca 2004 r. II SA/Kr 2253/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Jolanty O., Ryszarda S. oraz Zygmunta S. domagających się stwierdzenia nieważności rozporządzenia Wojewody M. (...) z dnia 21 grudnia 2001 r. w przedmiocie uznania za użytek ekologiczny.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył, że podstawą prawną zaskarżonego rozporządzenia Wojewody M. /który nie uwzględnił wezwania skarżących do usunięcia naruszenia prawa/, był przepis art. 32 i art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /Dz.U. 2001 nr 99 poz. 1079 i nr 100 poz. 1085/, w związku z art. 34 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie /Dz.U. 2001 nr 80 poz. 872/. Rozporządzeniem tym Wojewoda uznał za użytek ekologiczny teren "Uroczysko w R.", obejmujący powierzchnię 59,10 ha, położony na terenie Gminy Z. i Miasta K. Sąd Wojewódzki odnosząc się do zarzutów skarżących stwierdził, że mimo, iż zaskarżone rozporządzenie narusza interes prawny skarżących, jako współwłaścicieli działki leżącej na terenie wyznaczonego użytku ekologicznego, to obowiązkiem Sądu jest jedynie zbadanie, czy rozporządzenie to jest zgodne z normami obowiązującego prawa i tylko na tej podstawie może wydać swoje orzeczenie. Sąd podkreślił, że nie jest kompetentny do oceny słuszności, racjonalności, celowości lub ekonomicznej przydatności wydania zaskarżonego aktu.