Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2005 r., sygn. OSK 1578/04

Okoliczność, że po wniesieniu skargi opartej na zarzucie nieważności zaskarżonej decyzji, Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z Konstytucją RP przepisu stanowiącego podstawę prawną tej decyzji, nie wyłącza potrzeby i konieczności rozważenia przez sąd administracyjny także możliwych innych naruszeń prawa, w tym także naruszeń prawa określonych w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Jerzego C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lipca 2004 r. II SA/Wa 983/04 w sprawie ze skargi Jerzego C. na rozkaz personalny Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia 26 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie wypowiedzenia stosunku służbowego - uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie; (...).

UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Jerzego C. na rozkaz personalny Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia 26 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie wypowiedzenia stosunku służbowego wyrokiem z dnia 28 lipca 2004 r., II SA/Wa 983/04, uchylił zaskarżony rozkaz personalny oraz poprzedzający go rozkaz personalny z dnia 29 czerwca 2002 r. (...) i stwierdził, że zaskarżony rozkaz personalny nie podlega wykonaniu w całości.

W uzasadnieniu Sąd powołał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 kwietnia 2004 r. /K 45/02/ w którym w punkcie 5 Trybunał orzekł, że art. 230 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu /Dz.U. nr 74 poz. 676 ze zm./ w zakresie, w jakim przewiduje na podstawie pkt 2 tego przepisu możliwość wypowiedzenia funkcjonariuszowi stosunku służbowego, jest niezgodny z art. 7 i art. 60 Konstytucji RP. W pkt 6 powołanego wyroku Trybunał orzekł, że art. 230 ust. 7 ustawy, w zakresie, w jakim wyłącza stosowanie przepisów art. 60 ust. 4 oraz art. 63 ustawy do funkcjonariusza o którym mowa w art. 230 ust. 4 ustawy, jest niezgodny z art. 32 i art. 60 Konstytucji oraz z art. 25 lit. "c" Międzynarodowego Paktu Praw obywatelskich i Politycznych /Dz.U. 1997 nr 38 poz. 167/.