Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2005 r., sygn. FSK 1750/04

Trafny okazał się zarzut naruszenia przepisu art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /t.j. Dz.U. 2001 nr 55 poz. 577 ze zm./, który do dnia 29 listopada 2003 r. stanowił, że Regionalna Izba Obrachunkowa bada uchwały i zarządzenia podejmowane przez organy jednostek samorządu terytorialnego w sprawach podatków i opłat lokalnych. Natomiast Sąd I instancji rozważał kompetencje nadzorcze regionalnych izb obrachunkowych w świetle treści przepisu art. 11 powyższej ustawy w brzmieniu obowiązującym obecnie, po jego nowelizacji przez art. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 149 poz. 1454/.

Teza iż art. 11 ust. 1 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych nie może być utożsamiany z uściśleniem kompetencji nadzorczych regionalnych izb obrachunkowych, w szczególności przez ich ograniczenie do badania tylko tych enumeratywnie wymienionych uchwał organów jednostek samorządu terytorialnego, zakres bowiem kompetencji nadzorczych regionalnych izb obrachunkowych został określony w innych przepisach, w tym w art. 171 ust. 2 Konstytucji RP, zasługuje na aprobatę w stanie prawnym obowiązującym do 29 listopada 2003 r.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.), Sędziowie NSA Stefan Babiarz, Bogdan Lubiński, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Regionalnej Izby Obrachunkowej w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 kwietnia 2004 r. sygn. akt SA/Sz 775/03 w sprawie ze skargi Rady Miejskiej w P. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w S. z dnia 19 marca 2003 r. (...) w przedmiocie nieważności uchwały w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu umarzania wierzytelności jednostek organizacyjnych Miasta i Gminy P. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie; 2. zasądza od Rady Miejskiej w P. na rzecz Regionalnej Izby Obrachunkowej w S. kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.