Wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2005 r., sygn. FSK 2587/04

1. Nieskuteczne doręczenie decyzji nie może stanowić podstawy wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Wniosek o przywrócenie terminu opiera się na założeniu, że decyzja, od której wniesiono odwołanie została skutecznie doręczona i że uchybienie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło bez winy strony.

2. Skutek prawny doręczenia pisma osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej powstaje przez sam fakt jego odbioru dokonanego przez osobę upoważnioną i wobec tego doręczenie następuje w dacie potwierdzenia przez tę osobę odbioru pisma. Na jej ustalenie nie ma wpływu to, czy osoba ta przekazała następnie pismo osobom powołanym do dokonania czynności, których pismo dotyczyło.

3. W odniesieniu do osoby prawnej, uznanie braku winy do wniesienia środka odwoławczego w ustawowym terminie, wymaga uprawdopodobnienia braku winy osoby legitymowanej do podejmowania czynności prawnej w jej imieniu. "Brak winy" należy w każdym przypadku pojmować w sposób obiektywny. Wynika stąd, że w razie gdy ustalone przez sąd okoliczności uchybienia świadczą o zachowaniu się strony, noszącym znamiona winy - w jakiejkolwiek jej postaci, a zatem także winy polegającej na niedbalstwie, nie można dokonać przywrócenia uchybionego terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. Spółki z o.o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 9 września 2004 r. SA/Sz 1550/03 w sprawie ze skargi Spółka z o.o. M. w S. na postanowienie Izby Skarbowej w S. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania - uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Szczecinie; (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę "M." Spółka z o.o. w S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 2 lipca 2003 r. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z dnia 26 lutego 2003 r. określającej Spółce wysokość należnego zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2001 r. oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe.