Wyrok NSA z dnia 19 maja 2005 r., sygn. FSK 1687/04

Sąd uchylając zaskarżoną decyzję stwierdził, że wydana ona została z naruszeniem przepisów art. 127 i art. 210 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji jednak nie wykazał, że zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem zasady postępowania dwuinstancyjnego /art. 127 Ordynacji podatkowej/. Zabrakło też w uzasadnieniu wskazania na czym polegało naruszenie przepisów art. 210 par. 4 Ordynacji podatkowej. Niewystarczającym jest ogólnikowe stwierdzenie, że zaskarżona decyzja narusza zasadę dwuinstancyjnego postępowania i że nie zawiera wszystkich elementów wymienionych w art. 210 par. 4 Ordynacji podatkowej. Jeżeli w ocenie Sądu, decyzja organu odwoławczego nie posiadała pełnego uzasadnienia /art. 210 par. 4 Ordynacji podatkowej/ to Sąd orzekając o uchyleniu zaskarżonej decyzji winien wskazać organowi, jakich elementów zabrakło w uzasadnieniu decyzji oraz podać, co powinna zawierać decyzja wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy. Uzasadnienie zaskarżonego wyroku było niepełne, bowiem nie zawierało konkretnych wskazówek co do dalszego postępowania /art. 141 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Ponadto, Sąd pierwszej instancji jako podstawę rozstrzygnięcia powołał art. 145 par. 1 pkt 3 wyżej powołanej ustawy, który to przepis upoważniał Sąd do stwierdzenia, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa - art. 127 i art. 210 par. 4 Ordynacji podatkowej, a w sentencji wyroku orzekł o uchyleniu zaskarżonej decyzji. Stwierdzenie wydania decyzji z naruszeniem prawa /art. 145 par. 1 pkt 3/ jest samoistnym rozstrzygnięciem i nie mieści się w regulacji zawartej w art. 145 par. 1 pkt 1 ustawy stanowiącej podstawę uchylenia zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzą okoliczności wymienione w pkt 1 lit. "a-c" ustawy. Sąd pierwszej instancji orzekł w sprawie o uchyleniu zaskarżonej decyzji nie wskazując przyczyn określonych w art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a-c" oraz brak jest w uzasadnieniu wyroku tych okoliczności.