Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2004 r., sygn. OSK 807/04

1. Skrócenie okresu pobierania zasiłku, o którym mowa w art. 25 ust. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2001 nr 6 poz. 56 ze zm./, można odnosić do "czasu nieprzysługiwania zasiłku z przyczyn wymienionych w art. 27 ust. 1 i ust. 3,"a więc do czasu, gdy określona osoba posiada już status bezrobotnego, lecz z określonych przyczyn nie przysługuje jej zasiłek.

2. Określenie "sprawa, której dotyczy skarga", użyte w art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, oznacza sprawę w znaczeniu materialnoprawnym, a nie tylko procesowym.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Renaty Cz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 stycznia 2004 r. 4/II SA/Wr 2314/02 w sprawie ze skargi Renaty Cz. na decyzję Wojewody D. z dnia 4 września 2002 r. (...) w przedmiocie przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę WSA we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 stycznia 2004 r. 4/II SA/Wr 2314/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Renaty Cz. na decyzję Wojewody D. z dnia 4 września 2002 r., którą została utrzymana w mocy decyzja Starosty J. z dnia 12 kwietnia 2002 r. o przyznaniu R. Cz. zasiłku dla bezrobotnego na okres od 1 kwietnia 2002 r. do 1 lutego 2003 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przyjął, że podstawą rozstrzygnięcia organów administracji było ustalenie, że skarżąca zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w J.-G. w dniu 1 lutego 2002 r., przedkładając świadectwo pracy o zatrudnieniu od 1 listopada 1993 r. do 31 stycznia 2002 r. oraz zaświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę z zastosowaniem skróconego okresu wypowiedzenia. Na tej podstawie organy zastosowały przepis art. 25 ust. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2001 nr 6 poz. 56 ze zm./,w brzmieniu obowiązującym w dacie rejestracji, przyznając skarżącej prawo do zasiłku po upływie okresu, za który otrzymała odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia umowy o pracę, na okres 10 a nie 12 miesięcy. Organy przyznały, że skarżąca była informowana w dacie rejestrowania jej jako bezrobotnej, że będzie miała prawo do pobierania zasiłku przez okres 12 miesięcy, jednakże było to skutkiem posługiwania się drukami, które nie były jeszcze dostosowane do zmienionego stanu prawnego, a ponadto nasuwały się poważne wątpliwości interpretacyjne co do przepisów nowelizujących ustawę o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.