Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2004 r., sygn. GSK 701/04

W art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ ustanowiony został zakaz wydawania decyzji w sprawie wymiaru należności celnych po upływie dwóch lat od dnia, w którym powstał obowiązek ich uiszczenia. Jeśli przed upływem tego okresu wymiar tych należności został już dokonany przez organ celny I instancji, to organ II instancji orzekający już po upływie tego okresu i utrzymujący w mocy to rozstrzygnięcie nie działa niezgodnie z powyższym przepisem, gdyż jedynie stwierdza prawidłowość ustalonej już wysokości należności.

 

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie gospodarczej sprawy ze skargi kasacyjnej Jana S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 lutego 2004 r. 3/I SA/Gd 389/01 w sprawie ze skargi Jana S. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 25 stycznia 2001 r. (...) w przedmiocie wymiaru cła - oddala skargę kasacyjną.


UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 listopada 1997 r. zawartą w JDA SAD (...) Dyrektor Urzędu Celnego w T. dopuścił do obrotu na polskim obszarze celnym samochód osobowy Mercedes typ 210 (...) sprowadzony z Niemiec przez Jana S. i wymierzył cło w kwocie 4.900,30 zł stosując stawkę celną obniżoną /25 procent/ w oparciu o dokumenty przedłożone przez importera a w szczególności formularz EUR.2 wystawiony w dniu 25 września 1997 r. przez "Nolle" (...) oraz fakturę - rachunek z tej samej daty wystawiony przez firmę jak wyżej na wartość 9.780 DEM.

Na skutek wniosku polskich organów celnych o weryfikację danych zawartych w powyższym formularzu EUR.2 i rachunku, niemieckie władze celne w piśmie z dnia 1 lutego 1999 r. poinformowały, iż towar wymieniony w przedmiotowym świadectwie preferencyjnego pochodzenia nie jest towarem pochodzącym w rozumieniu umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Polską oraz, że nie można było ustalić dowodu pochodzenia a świadectwo pochodzenia i rachunek nie zostały wypełnione przez podanego eksportera.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00