Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2004 r., sygn. FSK 176/04

Z chwilą powstania zobowiązania podatkowego za dany rok podatkowy nie może już powstać zobowiązanie w zaliczkach na ten podatek. Nie przekreśla to możliwości orzekania o odsetkach od niezapłaconych w terminie zaliczek.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 13 listopada 2002 r. I SA/Lu 309/02 wydanego w sprawie ze skargi Jana K. i Marii K. na decyzję Izby Skarbowej w L. Ośrodek Zamiejscowy w Z. z dnia 8 marca 2002 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych - uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania przez WSA w Lublinie; (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 listopada 2002 r. I SA/Lu 309/02 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie uchylił decyzję Izby Skarbowej w L. Ośrodek Zamiejscowy w Z. z dnia 8 marca 2002 r. (...) w sprawie określenia Janowi i Marii K. zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że wymienioną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 19 grudnia 2001 r. (...), której przedmiotem było określenie małżonkom K.: 1/ zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r., 2/ zaległości podatkowej z tego tytułu, 3/ odsetek za zwłokę od tej zaległości, 4/ zaległości z tytułu nie wpłaconych odsetek za zwłokę od zaniżonych wpłat zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, 5/ wysokości odsetek za zwłokę od należności z tytułu nie wpłaconych należnych odsetek od zaniżonych zaliczek na ten podatek. Sąd uznał, że zaskarżona decyzja Izby Skarbowej w L. Ośrodek Zamiejscowy w Z. z dnia 8 marca 2002 r. narusza przepisy prawa materialnego w zakresie dotyczącym określenia i dochodzenia odsetek za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy, co powodowało konieczność jej uchylenia. W pozostałym zaś zakresie kontrola sądowa rozstrzygnięcia organu odwoławczego nie wykazała naruszenia prawa. Sąd stwierdził bowiem, że małżonkowie K. w zeznaniu podatkowym za 1999 r. zawyżyli koszty uzyskania przychodów, zmniejszając tym samym dochód do opodatkowania. Zachodziły więc podstawy do wydania decyzji określającej inną wysokość podatku niż wynikająca ze złożonego zeznania, stosownie do przepisu art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.