Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2003 r., sygn. III SA 2225/01

Przesłanka bezprzedmiotowości występuje, gdy brak jest podstaw prawnych do merytorycznego rozstrzygnięcia danej sprawy w ogóle bądź nie było podstaw do jej rozpoznania w drodze postępowania administracyjnego.

Bezprzedmiotowość postępowania oznacza brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego, skutkującego tym, iż nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Jest to orzeczenie formalne, kończące postępowanie bez jego merytorycznego rozstrzygnięcia. Bezprzedmiotowość wynika z przyczyn podmiotowych lub przedmiotowych i nie może być utożsamiana z wynikającą z przepisów zmianą właściwości organu podatkowego.

Bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego to brak przedmiotu postępowania. Tym przedmiotem jest zaś konkretna sprawa, w której organ administracji państwowej jest władny i jednocześnie zobowiązany rozstrzygnąć na podstawie przepisów prawa materialnego o uprawnieniach lub obowiązkach indywidualnego podmiotu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2003 r. sprawy ze skargi Edwarda G. na decyzję Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2001 r. (...) w przedmiocie stwierdzenie nieważności decyzji wydanej w sprawie umorzenia postępowania podatkowego dotyczącego określenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r. - oddala skargę.