Postanowienie NSA z dnia 7 kwietnia 2003 r., sygn. V SA 1924/02

Wyłączenie kognicji NSA w sprawach wymienionych w art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i tym samym ograniczenie prawa do sądu nie pozostaje w sprzeczności z konstytucyjną zasadą prawa do sądu wyrażoną w art. 45 ust. 1 Konstytucji. Konstytucja przewiduje w art. 37 ust. 2 możliwość wprowadzenia w drodze ustawy wyjątków od zasady, że każdy cudzoziemiec korzysta z wolności i praw zapewnionych w Konstytucji. Nie ma wystarczających podstaw do twierdzenia, że taka możliwość nie odnosi się do prawa do sądu. Ustawodawca przewidując w art. 37 ust. 2 Konstytucji możliwość odstępstwa od zasady nie dokonał tu wyłączenia, któregokolwiek z wymienionych w Konstytucji praw i wolności. Użyte w tym przepisie określenie "wyjątki od zasady, odnoszące się do cudzoziemców" oznacza jedynie, że taka możliwość odnosi się tylko do cudzoziemców /por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 listopada 2000 r. P 12/99 - OTK 2000 nr 7 str. 260/.