Postanowienie NSA z dnia 16 października 2003 r., sygn. II SA/Po 1150/03

1. Art. 87 ust. 2 Konstytucji RP określa akty prawa miejscowego jako źródła powszechnie obowiązującego prawa. Odrębnie regulowana jest kwestia wchodzenia w życie aktów prawa miejscowego. Zgodnie z art. 88 ust. 1 Konstytucji RP wejście w życie aktów prawa miejscowego jest uwarunkowane ich ogłoszeniem. Już porównanie tych przepisów najwyższej rangi wskazuje na odrębność zagadnień powstawania źródeł prawa, w tych przypadkach aktów prawa miejscowego, od ich publikacji jako warunku wejścia w życie. Brak argumentów przemawiających za przyjęciem by uchwała z zakresu prawa miejscowego stanowiła źródło prawa jedynie wtedy gdy została prawidłowo opublikowana. Uchwała nieopublikowana lub wadliwie opublikowana stanowi źródło prawa, tyle że brakuje jej cechy wejścia w życie.

2. Faktem prawotwórczym jest podjęcie uchwały poprzez dokonanie różnego rodzaju czynności, które w zakresie przepisów gminnych reguluje ustawa o samorządzie gminnym, statut gminy i regulamin rady gminy. Czynności te, określane w nauce prawa jako konwencjonalne, w szczególności głosowanie radnych, zamykają proces kreowania norm prawnych. Do procesu tego nie należy natomiast ogłaszanie uchwały, skądinąd będące warunkiem koniecznym jej obowiązywania /Sławomira Wronkowska, glosa do wyroku NSA z dnia 6 lipca 1994 r., SA/Ł 1024/94 - Państwo i Prawo 1996 nr 3 str. 105/.