Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2003 r., sygn. I SA/Łd 2233/01

Obowiązująca w prawie podatkowym instytucja zwrotu sprawy w trybie art. 230 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, stanowi swoisty sposób obejścia zakazu reformationis in peius, określonego w art. 234 cyt. ustawy, który to przepis jest adresowany wyłącznie do organu odwoławczego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "K.-P." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 31 października 2001 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1997 r. - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w Ł. decyzją z dn. 28.12.2000 r. (...), wydaną z powołaniem się na przepisy m.in. art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /t.j. Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572/, art. 21 par. 1 i 3, art. 53 par. 1 i 4, art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 15 ust. 1 i art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ określił dla "K.-P. spółki z o.o. z siedzibą w Ł. należny podatek dochodowy od osób prawnych za 1997 r. w kwocie 82.156 zł, zaległość podatkową z powyższego tytułu w kwocie 37.113 zł oraz wyliczył odsetki za zwłokę od określonej zaległości podatkowej. W motywach wydanej decyzji organ orzekający powołując się na ustalenia przeprowadzonej kontroli skarbowej podał, że spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów za 1997 r. o kwotę ogółem 85.956,39 zł z tytułu: