Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2003 r., sygn. II SA/Gd 1940/00

Według stanu prawnego obowiązującego w dniu podejmowania zaskarżonego postanowienia, tj. w dniu 17 maja 2000 r., właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie starosty w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku określonego w art. 124 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ był wojewoda. Przepis art. 9a tej ustawy jest przepisem szczególnym, który wyłącza stosowanie art. 17 pkt 1 Kpa.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Bronisława K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 17 maja 2000 r. (...) w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia (...)

UZASADNIENIE

Telekomunikacja Polska SA działająca przez Zakład Telekomunikacji w B. złożyła Staroście Powiatu I. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w administracji w celu wyegzekwowania obowiązku określonego w dołączonym, wystawionym przez siebie tytule wykonawczym. Z dołączonego tytułu wykonawczego wynikało zaś, że skarżący Bronisław K. nie wykonał obowiązku polegającego na udostępnieniu Telekomunikacji Polskiej SA swojej, bliżej w tytule wykonawczym określonej nieruchomości w celu przeprowadzenia konserwacji posadowionych na niej urządzeń łączności. Jako podstawę prawną obowiązku określonego w tytule wykonawczym powołano art. 124 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.