Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2002 r., sygn. I SA/Wr 1404/00

Nie kwestionując faktu, że generalnie zakwestionowane koszty /dotyczące usług konsultingowych/ mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, to należy podnieść, że to podatnik, który z tego faktu wywodzi swoje uprawnienia winien wykazać ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zwrot "w celu" użyty w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością uznaje się za koszty uzyskania przychodów.

Warunkiem jest, aby między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodził związek przyczynowo-skutkowy, tj. by poniesienie wydatku miało wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Należy zwrócić uwagę, że zawierając w treści tego przepisu zwrot "w celu" ustawodawca nie mówi o skutku jaki później następuje.

Oznacza to, że za koszt można nie uznać nie tylko wydatku nie mającego związku z prowadzoną działalnością, ale również wydatku nie mającego wypływu na wielkość osiągniętego przychodu. Obojętne jest natomiast czy poczyniony "w celu" uzyskania przychodu wydatek przyniósł wymierny efekt

 

Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu po rozpoznaniu przy udziale (...) sprawy ze skargi N. P. spółki z o.o. w O. następcy prawnego spółki z o.o. "O." w O. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 8 maja 2000 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 1995 r. - oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją (...) z dnia 8 maja 2000 r. Izba Skarbowa w O., działając w oparciu o przepis art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ uchyliła decyzję organu I instancji i określiła wysokość straty poniesionej przez stroną skarżącą w 1995 r. na kwotę 189.879,58 zł oraz wysokość odsetek od prawidłowo naliczonych miesięcznych zaliczek za poszczególne okresy rozliczeniowe w kwocie 35.369,20 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00