Uchwała składu 7 sędziów NSA z dnia 22 kwietnia 2002 r., sygn. FPS 2/02

Przepis art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma zastosowania w sytuacji, gdy wystawiona faktura z wykazanym w niej podatkiem nie odzwierciedla rzeczywistej sprzedaży.

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej prokuratora Prokuratury Apelacyjnej delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie ze skargi Ryszarda T. na decyzje Izby Skarbowej w O. z dnia 8 marca 2000 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2002 r. na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 5 grudnia 2001 r. III SA 1132/00 do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:

Czy przepis art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewiduje obowiązek zapłaty podatku wykazanego w fakturze VAT w sytuacji, gdy faktura ta nie odzwierciedla sprzedaży towarów w rozumieniu przepisów tej ustawy oraz /w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej/ czy możliwe jest skorygowanie faktury powodującej skutki określone w art. 33 ust. 1 powołanej ustawy?

podjął następującą uchwałę:

UZASADNIENIE

Wątpliwość prawna przedstawiona przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie powstała na tle następującego stanu faktycznego.

Izba Skarbowa w O. decyzjami z dnia 8 marca 2000 r. (...) utrzymała w mocy zakwestionowane w odwołaniach pełnomocnika Ryszarda T. decyzje Inspektora Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia 20 listopada 1999 r. (...) w sprawie określenia za kwiecień i za grudzień 1997 r. zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę.

W motywach obu decyzji Izba Skarbowa w O. podzieliła stanowisko organu pierwszej instancji, że podatnik wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zwanej dalej "ustawa o VAT" nie zaewidencjonował w ewidencji sprzedaży za kwiecień i grudzień 1997 r. faktur wystawionych w kwietniu 1997 r. i w grudniu 1997 r., dotyczących sprzedaży tarcicy iglastej i samochodu "Kamaz" i nie odprowadził podatku z tego tytułu, mimo iż jego kontrahent otrzymał te faktury, a wynikający z nich podatek odliczył od podatku należnego. Zgromadzony zaś materiał dowodowy sprawy wskazuje, że umowy sprzedaży nie doszły do skutku.