Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2002 r., sygn. III SA 2500/00

To co strony nazwały umową renty, nie było w istocie umową z art. 903 Kc, lecz umową o alimenty z art. 133 par. 1 w związku z art. 128 i art. 129 par. 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy /Dz.U. nr 9 poz. 59 ze zm./, które w stanie faktycznym sprawy niniejszej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ odliczeniu nie podlegają.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skarg Mieczysławy i Edmunda Z. na dwie decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 28.07.2000 r. (...), (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych - oddala skargi.

UZASADNIENIE

Dwiema decyzjami z dnia 28.07.2000 r. Izba Skarbowa w O. na podstawie art. 220 par. 2 i art. 233 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej po rozpatrzeniu odwołania Mieczysławy i Edmunda Z. od dwóch decyzji Urzędu Skarbowego w O. z dnia 7.04.2000 r. w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 i 1998 r., utrzymała zaskarżone decyzje w mocy.