Postanowienie NSA z dnia 24 lipca 2002 r., sygn. SA/Rz 1691/01

1. Zarówno przepisy art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jak i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych /Dz.U. nr 154 poz. 1013 ze zm./ nie zawierają zróżnicowania zasad przyznawania wynagrodzenia adwokatom i radcom prawnym w zależności od tego czy pełnomocnik przedstawił spis kosztów lub czy wynagrodzenie jest przyznawane według norm przepisanych.

Treść tego przepisu pozwala miarkować zasądzane koszty zastępstwa procesowego w każdej sytuacji z uwzględnieniem przesłanek wskazanych w tym przepisie.

2. Stawki minimalne, o których mowa w tym rozporządzeniu stanowią dolną granicę zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Beaty i Daniela J., Renaty i Waldemara S. na decyzję Izby Skarbowej w R. z dnia 13 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej postanawia - postępowanie sądowe umorzyć; (...).