Wyrok NSA z dnia 20 sierpnia 2002 r., sygn. I SA/Ka 1226/01

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego konsulting obok marketingu w gospodarce wolnorynkowej może być kosztem uzyskania przychodu pod warunkiem istnienia związku przyczynowego z osiąganym przychodem.

Umowa konsultingu nie należy do umów nazwanych w kodeksie cywilnym. Jednak umowa ta, jako starannego działania a nie rezultatu, może być najbardziej zbliżona do umowy zlecenia i na podstawie art. 750 kodeksu cywilnego mają do niej zastosowanie przepisy dotyczące zlecenia tj. art. 734 do art. 752 Kodeksu cywilnego.

Aby między innymi konsulting można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu należy nie tylko zawrzeć taką umowę, lecz podatnik powinien wykazać, że umowa taka została zawarta np. poprzez okazanie organom podatkowym opinii konsultingowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w swoim orzecznictwie zwraca uwagę na konieczność wykazywania przez podatników związku przyczynowego pomiędzy wydatkami na konsulting a kosztami uzyskania przychodu. Ważne jest także prawidłowe dokumentowanie poniesionych wydatków. Sam fakt zawarcia umowy i wypłata wynagrodzenia nie uprawniają podatnika w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu z tytułu konsultingu. Dopiero wykonanie usługi konsultingowej i ocena realizacji efektów działań konsultingowych dają podstawę do odliczenia od przychodu wydatków poniesionych na ten cel.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Usług Lotniczych i Turystycznych "T." Spółki z o.o. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodek Zamiejscowy w Cz. z dnia 7 maja 2001 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych - oddala skargę.