Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2001 r., sygn. I SA/Wr 2923/98

Przepis art. 193 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ pozwala na uznanie ksiąg podatkowych jako dowodu tego co wynika z zawartych w nich zapisów tylko wówczas, gdy prowadzone są rzetelnie i w sposób niewadliwy. Natomiast par. 4 tego przepisu pozwala organowi podatkowemu na nie uznanie ksiąg za dowód tego co w nich jest zapisane, gdy prowadzone są one nierzetelnie lub wadliwie.

Przepisy art. 27 ust. 5, 6 i 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w zakresie, w jakim dopuszczają stosowanie wobec tej samej osoby za ten sam czyn sankcji administracyjnej określonej przez tę ustawę jako "dodatkowe zobowiązanie podatkowe" i odpowiedzialność za wykroczenia skarbowe, są niezgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Reguła ta nie odnosi się do przypadków stosowania sankcji administracyjnej wobec osób innych aniżeli osoby fizyczne.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zbigniewa G. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 6 listopada 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w G. z dnia 14 sierpnia 1998 r. (...) w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za miesiące od stycznia do grudnia 1996 r.; w pozostałej części skargę oddala; (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 sierpnia 1998 r. (...) wydaną po ponownej ocenie i analizie materiału dowodowego w sprawie, Urząd Skarbowy w G. na podstawie art. 21 par. 1 pkt 1 i 2, par. 3, art. 53 par. 1 i par. 4, art. 207 Ordynacji podatkowej, art. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 137 poz. 640/, art. 10 ust. 2, art. 27 ust. 4, 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ określił Zbigniewowi G. zobowiązanie podatkowe, zaległość podatkową, odsetki od zaległości podatkowej za miesiące od stycznia do kwietnia i od lipca do grudnia 1996 r., w miesiącu maju i czerwcu 1996 r. określił nadwyżkę podatku naliczonego na należnym i ustalił odnośnie wszystkich miesięcy 1996 r. dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30 procent różnic między kwotami określonymi przez organ a zadeklarowanymi przez podatnika.