Wyrok NSA z dnia 22 maja 2001 r., sygn. III SA 2591/00

Przez prowadzenie działalności z naruszeniem przepisów prawa, w świetle art. 83 ust. 5 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./, należy rozumieć też niedopełnienie obowiązków wynikających z przepisów prawa, nawet gdy było to przedmiotem jednorazowego zaniechania.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zdzisława A. na decyzję Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń z dnia 25.08.2000 r. (...) w przedmiocie kary pieniężnej z zakresu nadzoru ubezpieczeniowego - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń decyzją z dnia 25.08.2000 r. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w związku z art. 127 par. 3 Kpa, po rozpatrzeniu wniosku Zdzisława A. - Wiceprezesa Zarządu Towarzystwa Ubezpieczeń w Rolnictwie i Gospodarce Żywnościowej "A." S.A. z siedzibą w W. od decyzji Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń z dnia 5 lipca 2000 r. (...) o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 35.000 zł utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu decyzji podał, że organ nadzoru w prowadzonym postępowaniu, działając wyłącznie na podstawie przepisów prawa, kierował się zasadami ogólnymi postępowania administracyjnego, zgodnie z art. 107 par. 3 Kpa wskazał fakty i dowody, na których oparł swą decyzję oraz przedstawił przyczyny, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej.

W opinii zakładu ubezpieczeń, niedotrzymanie terminu przekazania sprawozdania finansowego miało charakter jednorazowy i incydentalny wynikający z niejasności przepisów PUNU wskazał, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie zasad sporządzania kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych przedstawianych organowi nadzoru przez zakłady ubezpieczeń, formy tych sprawozdań oraz sposobu potwierdzenia przez zarząd zgodności tych sprawozdań ze stanem faktycznym obowiązuje od 1 stycznia 1999 r. i miało zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzonych na dzień 30 września 1999 r. Zdaniem organu nadzoru, zakład ubezpieczeń miał wystarczającą ilość czasu, aby zwrócić się odpowiednio wcześnie, zarówno do organu nadzoru, jak i do Ministra Finansów o wyjaśnienie powstałych niejasności.