Wyrok NSA z dnia 18 lipca 2001 r., sygn. IV SA 237/01

Plan miejscowy zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139/ nie rozstrzyga o prawie własności, a tylko o sposobie jej wykonywania.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi P.B. na uchwałę Rady Gminy W.-W. z dnia 16 grudnia 2000 r. (...) w przedmiocie odrzucenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego W.Z. - skargę oddala.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną uchwałą Rada Gminy W. odrzuciła zarzut skarżącego do projektu zagospodarowania przestrzennego W.-Z. w powołaniu na art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ i art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139/.

W uzasadnieniu uchwały podniesiono, że przyczyną odrzucenia zarzutu jest konieczność zachowania w planie odpowiednich warunków ochrony przyrodniczej terenu położonego w bezpośrednim sąsiedztwie Skarpy Warszawskiej jako pasa przewietrzania miasta i istotnego elementu systemu przyrodniczego Warszawy. Wskazano, że w projekcie planu uwzględniono uzgodnienia z Wojewódzkim Konserwatorem Przyrody, Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków oraz zapisy planu ogólnego m.st. Warszawy wiążące gminy warszawskie.