Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2001 r., sygn. I SA/Gd 993/99

Nie może być wykazana dowodem z przesłuchania świadka okoliczność, która zgodnie z przepisami musi mieć odzwierciedlenie w księgach handlowych. Nawet jeśli nie uznano ksiąg rachunkowych podatnika za dowód w postępowaniu, to nie ma żadnych przeszkód, by stanowiły one dowód na zaistnienie okoliczności, które powinny być w nich odnotowane. Wręcz uznać należy, iż jeżeli takich zdarzeń nie odnotowano w księgach, to nie jest dopuszczalne prowadzenie na te okoliczności dowodów pośrednich z zeznań świadków. Tym samym odrzucenie ksiąg nie otwiera podatnikowi drogi do nieograniczonego dowodzenia, niezgodnie z wymogami prowadzenia ksiąg, okoliczności, co do których brak jest dowodu prawidłowego ich odnotowania.

Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w G. po rozpoznaniu sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego "F." Sp. z o.o. w T. (...) na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 31 marca 1999 r., (...) w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 1994 r. - oddala skargę.

UZASADNIENIE

W okresie od 5 sierpnia 1996 r. do 19 czerwca 1997 r. Inspektor Kontroli Skarbowej przeprowadził w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością "F." w T. kontrolę prawidłowości naliczania i odprowadzania zobowiązań do budżetu oraz kontrolę przestrzegania przez nią przepisów prawa dewizowego. Kontrolą objęto okres r. 1994 i 1995.

Organ kontroli skarbowej w wyniku kontroli z dnia 3 lipca 1997 r. określił w innej od zeznanej wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za lata 1994-1995 oraz należny podatek dochodowy za te lata.

Nie zgadzając się z ustaleniami organu kontroli skarbowej spółka wniosła żądanie skierowania sprawy na drogę postępowania podatkowego.

Drugi Urząd Skarbowy w T. decyzją z dnia 20 marca 1998 r. określił wysokość podatku dochodowego od osób prawnych za 1994 r., zaległość podatkową oraz odsetki za zwłokę naliczone na dzień wydania decyzji.

Rozpoznając odwołanie spółki od powyższej decyzji Izba Skarbowa w T. decyzją z dnia 30 czerwca 1998 r. uchyliła decyzję organu podatkowego I instancji i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ. Izba Skarbowa zajęła stanowisko, iż dla dokonania prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy niezbędne jest przeprowadzenie dalszego postępowania wyjaśniającego.