Wyrok NSA z dnia 24 maja 2000 r., sygn. I SA/Wr 2241/97

1. Przyjmujący fakturę w dobrej czy złej wierze od zbywcy, który nie opłacił podatku od towarów i usług, nie może liczyć na obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ryzyko wyboru niewłaściwego, w tym nieuczciwego kontrahenta obciąża nabywcę towarów lub usług. Sytuacja prawna nabywcy towarów lub usług, posiadającego oryginał faktury nie potwierdzony kopią u wystawcy, który nie uwzględnił w deklaracji dla podatku od towarów i usług wykazanej w fakturze sprzedaży i należnego podatku, jest podobna do tej, w jakiej znajduje się np. posiadacz czeku bez pokrycia.

Ochrona dobrej wiary wymaga podstawy ustawowej, a takiej podstawy w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ brak.

2. W sytuacji gdy zakwestionowane faktury w zakresie podatku należnego nie były przedmiotem ewidencji i rozliczeń u sprzedawcy, nie można uznać za prawidłowe ich zaewidencjonowanie i rozliczenie w zakresie podatku naliczonego, który z nich wynika.

UZASADNIENIE

Przedmiotem skargi jest decyzja Izby Skarbowej w J. z dnia 23 października 1997 r., którą utrzymano w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w J. z dnia 3 czerwca 1997 r. określającą spółce z o.o. "L." zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiąc czerwiec 1995 r. w wysokości 46.937,00 zł oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe z tytułu zaniżenia kwoty zobowiązania za ten miesiąc w wysokości 8.762,00 zł.

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w J. stwierdził, że Spółka z o.o. "L." z/s w J. zawyżyła kwotę podatku naliczonego do odliczenia za czerwiec 1995 r. o 29.208,80 zł przez odliczenie podatku z niżej wymienionych faktur: