Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 1995 r., sygn. SA/Wr 2364/94

1. Faktura VAT ma znaczenie podstawowe dla realizacji celu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jako dokument potwierdzający zaistnienie zaszłości gospodarczej; jej elementy formalne, wymagane przez art. 32 tej ustawy, mają znaczenie dowodowe.

2. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku naliczonego, w szczególności do jego zawyżenia.

Nie wywierają natomiast wskazanych skutków materialnych takie braki faktury, które odnoszą się jedynie do jej strony formalnej, w szczególności brak daty, brak określenia kopia-oryginał czy brak podpisu odbiorcy towaru.

3. Dla wykazania, że zaniechanie przez podatnika obowiązków ustawowych w przedmiocie dokumentowania czynności gospodarczych fakturami VAT doprowadziło do skutku materialnego wskazanego w przepisie art. 27 ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, konieczne jest ustalenie, że czynność gospodarcza między wskazanymi w fakturze podmiotami w ogóle nie wystąpiła, bądź też wystąpiła w innej niż wskazano dacie lub innych niż ujęto w fakturze rozmiarach.