Wyrok NSA z dnia 13 września 2000 r., sygn. III SA 2488-2489/99

Przepis par. 54 ust. 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów tej ustawy /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ zawiera bezwzględny wymóg potwierdzenia kompensaty wzajemnych należności i zobowiązań przez właściwy dla nabywcy urząd skarbowy.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Renaty M. właścicielki "S." w B. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 29 września 1999 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 1998 r. oraz na postanowienie Izby Skarbowej w W. z dnia 28 września 1999 r. (...) w podmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia zażalenia na postanowienie w sprawie uznania za nieskuteczną korektę deklaracji podatku od towarów i usług za czerwiec 1998 r. - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 grudnia 1998 r. Urząd Skarbowy w B. określił zobowiązanie podatkowe Renaty M. właścicielki Zakładu Pracy Chronionej "S." w B. w podatku od towarów i usług za czerwiec 1998 r. w kwocie 34.247 zł i zaległość podatkową w tejże kwocie oraz odsetki za zwłokę w wysokości 6.635,50 zł. Decyzja ta została wydana po przeprowadzonej w firmie podatniczki kontroli, w toku której stwierdzono zawyżenie podatku naliczonego, m.in. o kwotę podatku wynikającego z faktury zakupu środka trwałego /nieruchomości/ od innego zakładu pracy chronionej w sytuacji, gdy cała należna cena została uiszczona w formie kompensaty wzajemnych należności i zobowiązań stron umowy, potwierdzonych tylko w części przez Urząd Skarbowy.

W wyniku rozpatrzenia w dniu 30 marca 1999 r. odwołania podatniczki Izba Skarbowa w W. uchyliła powyższą decyzję i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, z uwagi na naruszenie przepisu art. 200 par. 1 Ordynacji podatkowej.

W toku ponownego rozpatrzenia sprawy, w dniu 12 kwietnia 1999 r., Renata M. złożyła korektę deklaracji VAT-7 za czerwiec 1998 r., do której dołączyła kopie kilkunastu przelewów, opatrzonych datami 31 marca oraz 1 i 8 kwietnia 1999 r. potwierdzających ponowne /po uprzedniej kompensacie/ dokonanie za pośrednictwem banku zapłaty należności za nabycie przedmiotowej nieruchomości, co zdaniem podatniczki usunęło stwierdzone w toku kontroli braki.