Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2000 r., sygn. V SA 2851/99

1. W wypadku toczącego się postępowania legalizacyjnego, organ administracji ma powinność umożliwić legalny pobyt cudzoziemcowi ubiegającemu się o przedłużenie wizy, któremu termin określony w wizie upłynął, do czasu wydania decyzji.

Organy administracji dysponują możliwościami udzielania wizy legalizacyjnej pobyt w Polsce w tego rodzaju sytuacjach i korzystanie z tej możliwości /także z urzędu/ powinno być podejmowane przy uwzględnieniu zasady art. 7 Kpa

2. Wiza pobytowa z pozwoleniem na pracę i wiza pobytowa zwykła co do zasady mają jednorodny charakter, który nie występuje w wypadku innych wiz, wymienionych w art. 7 ustawy o cudzoziemcach. Wiza pobytowa z pozwoleniem na pracę jest kwalifikowaną postacią wizy pobytowej zwykłej, zawierająca szerszy zakres uprawnień beneficjenta. Jeżeli zatem osoba korzystająca z wizy pobytowej z pozwoleniem na pracę chce ubiegać się o przedłużenie wizy, może to czynić ubiegając się o kolejną wizę z pozwoleniem na pracę /przy spełnieniu przesłanki pozwolenia na pracę/ albo ubiegając się o wizę pobytową zwykłą. Także osoba mająca wizę pobytową zwykłą, jeśli uzyskałaby pozwolenie na pracę w trakcie pobytu w Polsce, mogłaby ubiegać się o przedłużenie tej wizy już jako wizy pobytowej z pozwoleniem na pracę. W każdym wypadku łączny czas pobytu w Polsce na podstawie tych wiz nie może przekroczyć 12 miesięcy.

3. Wiza z pozwoleniem na pracę oznacza zakres uprawnień wiążący się ze zwykłą wizą pobytową, a nadto prawo do wykonywania w legalny sposób pracy, na którą udzielono pozwolenia. Jeżeli zatem cudzoziemcowi wolno więcej, to tym bardziej wolno mniej. Może więc legalnie przebywać na terenie Polski, w normalny sposób czyniąc użytek ze swego uprawnienia, zachowując się wedle standardów właściwych osobom w normalny sposób czyniących użytek z wizy pobytowej zwykłej.