Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2000 r., sygn. SA/Rz 477/99

Przepis art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewiduje bowiem samoistny przypadek powstania obowiązku podatkowego na skutek samego wystawienia przez podmioty w tymże przepisie wymienione /niezależnie od tego czy są podatnikami podatku od towarów i usług/ faktury lub rachunku uproszczonego z wykazanym podatkiem; ta sama zasada dotyczy sytuacji wskazanej w ust. 2 cyt. przepisu tj. wykazania w fakturze lub rachunku uproszczonym kwoty podatku wyższej od należnego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Teofili S. na decyzję Izby Skarbowej w Rz. z dnia 22 lutego 1999 r. (...), w przedmiocie zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń 1998 r. - oddala skargę

UZASADNIENIE

Decyzją (...) z dnia 6 listopada 1998 r. Urząd Skarbowy w T. określił Teofili S. za styczeń 1998 r. kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług w wysokości 12.425 zł, zaległość podatkową w kwocie 21.213 zł i odsetki za zwlokę w wysokości 6.768,40 zł liczone od dnia zwrotu kwoty 30.000 zł tj. od 21 marca 1998 r. do dnia wydania decyzji oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie 6.363 zł.

Po rozpoznaniu odwołania Teofili S. od powyższej decyzji, Izba Skarbowa w Rz. decyzją (...):

uchyliła decyzję organu I instancji w części dotyczącej określenia zaległości podatkowej, określenia odsetek za zwlokę oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego i określiła zaległość podatkową w kwocie 17.575 zł a odsetki za zwlokę w wysokości 5.607 zł, w pozostałej części tj. co do określenia kwoty zwrotu różnicy podatku utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.