Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 2000 r., sygn. I SA/Łd 624/99

Ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dopuszczalne być może wyłącznie w stosunku do podmiotu, który składając deklarację podatkową wadliwą dla przywoływanego przepisu prawa był podatnikiem w rozumieniu podmiotowych i przedmiotowych kryteriów art. 5 cyt. ustawy podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Spółki z o.o. w (...) na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 27 kwietnia 1999 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 1998 r. i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 oraz art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej dwadzieścia cztery tysiące sześćset dwadzieścia sześć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Pracownicy Urzędu Skarbowego przeprowadzili kontrolę w "C." Spółka z o.o. - strona skarżąca. Przedmiotem kontroli objęto rozliczenie podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 1998 r.

Mając na uwadze ustalenia dokonane w czasie kontroli, po zapoznaniu skarżącej z projektem wymiaru podatku, Urząd Skarbowy w decyzji z dnia 23.02.1999 r. stwierdził, że skarżącej nie przysługuje do zwrotu kwota podatku naliczonego wykazana w deklaracji oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe na podstawie art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w kwocie 731.126,00 zł.

Od ww. decyzji skarżąca wniosła odwołanie.

Izba Skarbowa, decyzją z dnia 27.04.1999 r. zaskarżoną decyzję utrzymała w mocy.

Decyzję Izby Skarbowej skarżąca zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Ustosunkowując się do zarzutów skargi Izba Skarbowa stwierdza, że są one bezzasadne, gdyż nie znajdują oparcia w istniejącym stanie faktycznym i obowiązujących przepisach prawnych.