Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2000 r., sygn. I SA/Ka 1728/99

Sam fakt zawarcia umowy i wypłata wynagrodzenia nie uprawniają podatnika w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ do zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu z tytułu marketingu. Dopiero wykonanie usługi marketingowej i ocena realizacji efektów działań marketingowych dają podstawę do odliczenia od przychodu wydatków poniesionych na ten cel.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi H. FA S.A. następca Fabryki Akumulatorów S.A. w B.-B. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodka Zamiejscowego w B.-B. z dnia 23 lipca 1999 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 maja 1999 r. (...) Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w K. Ośrodka Zamiejscowego w B.-B. określił Fabryce Akumulatorów S.A. w B.-B. wysokość poniesionej straty za rok 1997 w kwocie 452.839 zł w miejsce straty deklarowanej w kwocie 884.839 zł. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, art. 24 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 7 i art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. W decyzji podano, iż ustalenia zostały dokonane w oparciu o materiały kontroli. W uzasadnieniu orzeczenia stwierdzono, że obciążono kosztami działalności wydatki, które nie mogą być za takie uznane, tj. koszty z tytułu prowizji za usługi marketingowe prowadzone przez firmę E.-Z. w G. w wysokości 432.000 zł + VAT w wysokości 95.172 zł. Na mocy porozumienia z dnia 24 marca 1997 r. E.-Z. G. deklarował zdobycie Fabryce Akumulatorów S.A. w B.-B. nowych rynków zbytu należących do usługodawcy, który zaniechał produkcji akumulatorów, co miało skutkować dodatkowym wzrostem sprzedaży i poprawą wyniku finansowego. Fabryka Akumulatorów S.A. w B.-B. uznała, że porozumienie nie zostało w pełni wykonane i dodatkowy wzrost dochodów wyniósł 1.939.924,10 zł, a nie jak ustalono 3.300.000 zł. A zatem należna prowizja powinna być obniżona proporcjonalnie o kwotę wskazaną na wstępie. Następnie dokonano szczegółowych wyliczeń obrotów strony z tytułu sprzedaży. Powołując się na treść art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poniesione koszty na rzecz E.-Z. wiązały się z konkretnymi określonymi co do kwoty przychodami, a zatem kwota prowizji, która nie stanowi pokrycia w osiągniętych przychodach nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.