Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2000 r., sygn. II SA/Ka 1013/98

Gmina może wprowadzić na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 r. nr 64 poz. 414 ze zm./ generalne zwolnienie od opłat za usługi opiekuńcze z pomocy społecznej według ustalonego przez siebie kryterium dochodowego.

UZASADNIENIE

Uchwałą z 20 marca 1998 r. Rada Miejska w D. dokonała zmiany uchwały z 28 lutego 1997 r. w sprawie ustalenia zasad przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze oraz szczegółowych zasad częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat i trybu pobierania tych opłat.

Wskazaniem nadzorczym z 16 kwietnia 1998 r. wydanym przez wojewodę C. stwierdzono, że powyższa uchwała narusza przepis art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej. W uzasadnieniu podano, że w załączniku nr 1 do kwestionowanej uchwały, ustalającym tabelę stawek odpłatności za usługi opiekuńcze, rada zrównała pozycję osób samotnie gospodarujących z pozycją osób pozostających w gospodarstwach wieloosobowych, przez zwolnienie z opłat wszystkich osób, których dochód nie przekracza kwoty 333 zł, niezależnie od liczby i wieku członków rodziny. Organ nadzoru uznał, że przepis art. 34 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, z którego wynika kompetencja organu gminy do ustalenia jaka część wydatków podlega zwrotowi, nie daje gminie możliwości dowolnego ustalania kryterium dochodowego osób i rodzin - innego niż określony w art. 4 ust. 1 tejże ustawy. W związku z tym organ nadzoru, działając na podstawie art. 91 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wskazał na potrzebę korekty przyjętych przez radę zasad odpłatności.