Wyrok NSA z dnia 9 listopada 1999 r., sygn. I SA/Wr 1495/97

W świetle przepisów prawa handlowego przez zarejestrowanie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nabywa osobowość prawną /art. 171 Kh/.

Dopóki więc istnieje wpis w rejestrze handlowym, dopóty nie można mówić, że podmiot ten nie istnieje. Dla przyjęcia, że fakturę wystawił podmiot nieistniejący, koniecznym jest wykazanie przez organ podatkowy tego faktu.

UZASADNIENIE

Decyzją - z dnia 3 września 1997 r. Izba Skarbowa uchyliła zaskarżoną decyzję organu I instancji i określiła należne zobowiązanie w podatku od towarów i usług za wrzesień, październik i grudzień 1993 r. oraz za maj i czerwiec 1994 r.

W uzasadnieniu decyzji wskazała, że przeprowadzone przez Urząd Skarbowy postępowanie kontrolne wykazało, że w grudniu 1993 r. oraz w maju i czerwcu 1994 r. skarżący zawyżył kwotę podatku naliczonego do odliczenia, gdyż odliczył go z faktur wystawionych przez nieistniejące firmy B. i K. Ponadto analiza dokumentów zakupu i sprzedaży za rok 1993 wykazała pominięcie w ewidencji sprzedaży 1 sztuki sprzętu elektronicznego.

Wydając decyzję z dnia 19 maja 1997 r. Urząd Skarbowy skorygował podatek naliczony z faktur wystawionych przez nie istniejące firmy w miesiącach grudzień 1993 oraz maj i czerwiec 1994 r. a także naliczył podatek należny od sprzedaży 1 sztuki sprzętu elektronicznego przyporządkowując go do pierwszego miesiąca, w którym strona rozliczyła się z podatku VAT. Ponadto organ I instancji ustalił dodatkowe zobowiązanie, zgodnie z art. 27 ust. 5 i 6 ustawy, stanowiące 30 procent zawyżenia kwoty do przeniesienia, bądź też zaniżenia zobowiązania.

W odwołaniu od tej decyzji skarżący zarzucił Urzędowi Skarbowemu naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych przez wydanie decyzji po upływie 3 lat od końca roku podatkowego, w którym powstał obowiązek podatkowy, kwestionował uznanie firm B. i K. za nieistniejące a także wniósł o odstąpienie od ustalenia dodatkowego zobowiązania wynikającego z art. 27 ustawy.