Wyrok NSA z dnia 29 czerwca 1999 r., sygn. I SA/Wr 443/98

1. Potraktowanie decyzji o podatku dochodowym, jako wiążącą w sprawie podatku VAT stoi w sprzeczności z zasadami procedury administracyjnej. Stanowisko wyrażone przez organ w jednej konkretnej sprawie nie wiąże tego organu także w innych sprawach. Nie przesądza to jednak o możliwości wykorzystania dla celów wymiaru podatku VAT decyzji wydanej w innej sprawie /np. podatku dochodowego/, która poddana ocenie wraz z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, może stanowić jeden z elementów podstawy rozstrzygnięcia.

2. Prowadzenie ewidencji wadliwej z powodu wprowadzenia do niej danych nierzeczywistych oznacza naruszenie obowiązków, o których mowa w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

3. Art. 27 ust. 4 ustawy o VAT nie stawia żadnych wymagań co do formy, w jakiej ewidencja dla celów podatku od towarów i usług ma być prowadzona; ewidencję taką może stanowić, przy wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu według tej samej stawki, podatkowa księga przychodów i rozchodów.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 października 1996 r. Urząd Skarbowy na podstawie art. 104 Kpa oraz art. 2 ust. 4, art. 10 ust. 2, art. 27 ust. 4 i 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ ustalił zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 1993 r. dotyczące działalności Jacka W. - do wpłaty - w kwocie 389.472 zł. W wyniku przeprowadzonego na wniosek strony postępowania podatkowego Urząd Skarbowy stwierdził uchybienia w prowadzeniu ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, w postaci rozbieżności dotyczących zakupionych i sprzedanych odtwarzaczy, stwierdzono, że faktury dokumentujące zakup odtwarzaczy od firmy Yasaki są nieprawdziwe, a dokumenty wystawione przez stronę - fikcyjne, gdyż całość zakupionego towaru za granicą została sprzedana firmom: "B." Artur B., która, jak ustalono, nie dokonywała zakupu w firmie "J." Jacek W., a podpisy o treści "A.B." na kopiach faktur VAT potwierdzających odbiór towaru przez "B." sporządził J.W. oraz firmie "K." Artur N. - która jest fikcyjnym podmiotem gospodarczym. Nieprawidłowości te oraz ustalony fakt zaniżenia cen odtwarzaczy w stosunku do stosowanych w wolnym handlu stanowiły przesłankę do stwierdzenia, że działania strony miały na celu zaniżenie należnego podatku. Wobec stwierdzonej nierzetelności ksiąg, w tym naruszenia obowiązków wynikających z art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, Urząd Skarbowy dokonał szacunkowego ustalenia wielkości nie zaewidencjonowanej sprzedaży na podstawie średniej ceny ustalonej metodą porównawczą, stosując przepis art. 27 ust. 5 pkt. 1 ustawy poprzez zwiększenie ustalonego w ten sposób podatku o 100 procent.