Wyrok NSA z dnia 18 lutego 1999 r., sygn. I SA/Po 1592/96

Każdy podmiot /także zagraniczny/ prowadzący działalność gospodarczą w Polsce winien we własnym interesie znać przepisy prawne powszechnie obowiązujące.

Organy celne nie są powołane do tego, by za stronę zawierać kontrakty zagraniczne lub doradzać im, jak uniknąć zawierania wybitnie niekorzystnych dla importera kontraktów z partnerem zagranicznym.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi L.-T. I. Co Ltd. Spółki z o.o. w P. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w W. z dnia 27 września 1996 r. (...) w przedmiocie wymiaru cła - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Dyrektor Urzędu Celnego w P., postanowieniem z dnia 27 lutego 1996 r. wydanym na podstawie art. 149 par. 1 i 2 w związku z art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa wznowił z urzędu postępowanie w sprawie zakończonej decyzją ostateczną w stosunku do L.-T. I. Co. Ltd. Spółka z o.o. z P., zawartą w JDA SAD (...) z dnia 8 września 1995 r.

W uzasadnieniu organ celny wyjaśnia, iż wyszły na jaw dowody istniejące w dniu wydania decyzji nie znane organowi, polegające na tym, że strona zaniżyła wartość wprowadzonych na polski obszar celny towarów o koszty wynikające z rachunków wystawionych na podstawie umów licencyjnych. W postanowieniu tym wezwano stronę do dostarczenia tłumaczeń kontaktów, których dotyczą faktury oraz pouczono o prawie składania w trybie art. 10 par. 1 Kpa wszelkich wyjaśnień w sprawie.