Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 1999 r., sygn. I SA/Łd 1591/97

Decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego orzeczona wobec jednego ze wspólników spółki cywilnej nie posiada mocy formalnie wiążącej w odrębnym postępowaniu podatkowym w stosunku do innego wspólnika i nie może stanowić wystarczającej podstawy dowodowej w tym postępowaniu, jeżeli z naruszeniem art. 7,art. 75 par. 1, art. 77 par. 1, art. 80 i art. 107 par. 3 Kpa prowadzone postępowanie nie uwzględnia rzeczywiście wszystkich istotnych dla mającego zapaść rozstrzygnięcia materiałów na podstawie których decyzję tą wydano.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Mariana S. na decyzję Izby Skarbowej w P.-T. z dnia 14 listopada 1997 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

Skarżący - Marian S. w 1994 r. prowadził działalność gospodarczą w spółce cywilnej "T." z siedzibą w G. oraz w spółce cywilnej Firma Produkcyjno-Handlowo-Usługowa "V." z siedziba w R.

Dnia 14.06.1995 r. Skarżący złożył w Urzędzie Skarbowym w R. korektę do uprzednio złożonych zeznań podatkowych tj. zeznanie o wysokości dochodu osiągniętego przez podatnika w 1994 r., w którym wykazał dochód z działalności gospodarczej w zakresie usług transportowych i produkcji betonu w s.c. "T." w wysokości 426.456.030 zł oraz stratę w działalności prowadzonej w s.c. "V." w kwocie 68.642.090 zł.

Urząd Skarbowy w R. przeprowadził kontrolę ww. działalności w spółce cywilnej "V.", w wyniku której nie stwierdził nieprawidłowości w zakresie wykazanej przez Skarżącego straty (...).